موضوع: "فرزند آوری"

توصیه های عبادی ویژه مادران باردار

نوشته شده توسطرفیعی 13ام آذر, 1393

.روزانه 140 صلوات بفرستید
2.در کل دوران بارداری یک ختم قرآن به نیت سلامتی امام زمان(ع)
3.تا پیش از چهار ماهگی قبل از هر نزدیکی زن و شوهر, آیه 87 سوره‌ی انبیاء یعنی «و ذالنون …» را بخوانند.
4.از ماه چهارم به بعد در حالی که هردو رو به قبله‌اند, آیت‌الکرسی بخوانند
5.در هر ماه شوهر دست بر پهلوی راست همسرش بگذارد و هفت بار انا انزلناه را بخواند
6.زن باردار هر روز 70 استغفار کند
توصیه‌های زیر نیز می‌‌توانند مفید باشند:
بخش اول : توصیه های ایام بارداری :
الف – توصیه های عبادی : 1- مادر دائماً با طهارت و حتی المقدور رو به قبله باشد، و از گفتار بی مورد پرهیز نماید. استغفار و توجه قلبی و دائمی به خداوند متعال در طهارت قلب و روح فرزند مؤثر است. 2- مداومت به قرائت قرآن در ایام بارداری. 3- انجام واجبات دینی به ویژه نماز در اول وقت مواظبت گردد. نوافل و نماز شب، حتی قضاء آن حتی المقدور به جا آورده شود. 4- روزانه صدقه به فقراء داده شود. و ثواب آن هدیه به مادر حضرت ولی عصر (عج)حضرت نرگس خاتون اهدا گردد. 5- شرکت در مجالس اهل بیت (علیه السلام) و فرستادن صلوات در طول روز. 6- سوره مبارکه “یس” در هر روز و سوره “واقعه"، سورة “توحید” حداقل 10مرتبه، در شبها قرائت شود. شبهای جمعه سوره “ص” خوانده شود. 7- انجام غسل های مستحبی، مخصوصاً غسل جمعه فراموش نشود. 8- جنین از پنج ماهگی قادر است صداها را بشنود. به همین علت، به خصوص، بعد از 5 ماهگی، قرائت قرآن اثر بسزایی در طفل دارد.
ب ـ توصیه های غذایی : 1- در حلیت و طهارت غذا و آشامیدنیها دقت لازم مبذول شود و از هر گونه غذای شبهه ناک پرهیز شود. 2- خوردن شیر، حداقل روزی یک لیتر. در احادیثی از امام حسن (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) بر این امر تاکید فراوان شده است. 3- استفاده از کندر خوراکی بسیار مفید است. 4- میوه های فصل مرتب و زیاد میل شود. 5- خوردن خرما در استحکام بدن کودک بسیار مؤثر است، البته خوردن میوه های آبدار مانند هندوانه جهت تعدیل گرمای آن توصیه می شود. 6- استفاده از شنبلیله خام خصوصاً از ماه پنجم به بعد برای سلامت موی بدن نوزاد مؤثر است. 7- آب انگور، سیب، به و انار شیرین، سلامت جسمی، روحی و عقلی کودک را به همراه می آورد. 8- به طور کلی مادر نیازمند گروه های غذایی چهارگانه در روز به میزان مناسب می باشد. گروه نان و غلات – گروه میوه ها و سبزیجات – گروه قند های ساده و چربی.
بخش دوم : توصیه های پس از تولد:
الف – توصیه های عبادی : 1- پس از تولد بچه را غسل داده، در گوش راست او اذان، و در گوش چپ او اقامه بخوانید. و با تربت امام حسین (علیه السلام) که در آب فرات و یا آب شیرین حل شده، کام طفل را بگشایید. 2- سعی شود با وضو به طفل شیر داده شود. 3- از ماه های اول تولد، در مواقع مناسب، پدر و مادر با صدای بلند قرآن قرائت نمایند، و یا اینکه نوار های ترتیل با صدایی آرام و دلنشین برای نوزاد پخش شود. قابل توجه است که لازم نیست نوزاد بیدار باشد.

مانع ورود گلوله نمك به زندگي‌تان نشويد

نوشته شده توسطرفیعی 10ام آذر, 1393

به گزارش پايگاه اينترنتي بسيج به نقل از جوان آنلاين، ايراني‌ها در بين همه آسيايي‌ها به خانواده دوستي و فرزندآوري شهره‌ هستند. تا بوده روال بر اين بوده كه ما با حق حياتمان حق رفاه و زندگي را به نسل بعد از خودمان بدهيم؛ نسلي كه از جنس ماست، از پوست و گوشت ماست و وقتي حرف مي‌زند و راه مي‌رود انگار كپي برابر اصل خودمان است. دختر و پسري كه قرار است از يك زوج باقي بماند قرار است نشاني از هويت و زندگي آنها باشد، گيس گلابتوني كه قرار است همدرد و همزبان مادر باشد و گل پسري كه روزي بايد عصاكش دوران پيري پدر باشد. همه اين‌ها به كنار، شنيدن صداي «مامان» و اسم «بابا» از زبان كودك جزو بزرگ‌ترين لذت‌ها و آرزوهاي هر زن و شوهري است. خصلت فرزند دوستي در ما ايراني‌ها آنقدر قوي است كه براي ما خانه بدون بچه معنا ندارد دقيقاً به همين دليل است كه پدر خانه تمام هم و غمش تأمين مالي بچه‌ها و مادر هم تمام تلاشش تأمين رفاه آنهاست.

تصور كنيد بين اين همه خواستن و آرزو داشتن فرزندآوري، باشند خانواده‌هايي كه توان فرزندآوري ندارند و با توسل به هر راهي تلاش مي‌كنند تا نمك زندگي‌شان را تأمين كنند و براي خودشان در اين زندگي وانفسا اميد بسازند. با آنكه مي‌دانند اميدي به فرزندآوري‌شان نيست بازهم تلاش مي‌كنند تا شايد بشود با توسل به علم جديد و روش‌هاي درماني نوين راه به جايي برد. متأسفانه در بين زوج‌هاي جوان ما جبهه ديگري هم وجود دارد. بله در بين اين همه زوج دوستدار و تمناي بچه، هستند زوج‌هايي كه حدود يك دهه از زندگي مشتركشان مي‌گذرد و باز هم دلايل خاص خودشان را بهانه مي‌كنند و مي‌گويند «ما هنوز بچه نمي‌خواهيم!»

بچه‌دار نشدن و كاهش رضايت از زندگي

نوشته شده توسطرفیعی 10ام آذر, 1393

مسئله به دنيا نياوردن فرزند در بين زوج‌هاي جوان يك پديده منفي است. ما اين پديده را يك محصول مي‌بينيم و بايد مجموعه عللي كه اين وضعيت را به وجود مي‌آورد را مورد بررسي و كنكاش قرار داد نه جواناني كه محصول آن مجموعه علل هستند.

ولي در اين رابطه چند موضوع بسيار مهم وجود دارد. اول اينكه در يك دهه گذشته ما با تغيير شاخص‌هاي اقتصادي مواجه بوده‌ايم و چنين تغييري در سطح زندگي افراد تأثير مي‌گذارد و سبب مي‌شود نگراني نسبت به آينده افزايش پيدا كند. موضوع دوم كه باز هم به يكي، دو دهه گذشته مربوط مي‌شود، افزايش آمار طلاق و ميزان جدايي بين زوجين است. در نتيجه خيلي از زوج‌ها از شكنندگي روابط وحشت دارند و نگرانند كه اگر صاحب فرزندي شوند در آينده در روابط‌شان دچار گسست شوند و فرزندشان آسيب ببيند.

يكي ديگر از عوامل دخيل در اين زمينه موضوع رضايت از زندگي و كيفيت آن است. در مورد سطح كيفيت زندگي، عواملي هستند كه در سلامت روان نقش تعيين‌كننده‌اي دارند و هر چند اين دو عامل بر اساس دو كلمه ساده تعريف مي‌شود اما نمي‌شود به سادگي گفت كه موضوع A سبب مي‌شود رضايت از خويشتن به دست بيايد يا موضوع B باعث به وجود آمدن رضايت از زندگي شود.

هميشه مجموعه‌اي از عوامل دست به دست مي‌دهند تا اين موضوع ساخته شود اما مي‌توان روي مهم‌ترين عواملش دست گذاشت كه اين هم به آن معني نيست كه اينها تنها يا حتي مهم‌ترين عوامل موجودند ولي مي‌گوييم با اين عوامل بيشتر سر و كار داريم. ابتدا در زمينه رضايت از خويشتن معمولاً چگونگي قضاوت ما راجع به خودمان، مجموعه باوري كه قضاوت ما را راجع به خودمان شكل مي‌دهد، اهميت بسيار زيادي دارد. اما زمينه‌هاي فرهنگي كه چگونگي قضاوت افراد راجع به خودشان را مشخص كند، دومين عامل است. در مورد رضايت از زندگي، استانداردهاي فرهنگي كه تعيين مي‌كند چه سطحي از رفاه به عنوان كف مطالبات مشخص مي‌شود مي‌تواند سطح رضايت از زندگي را در افراد به مقدار زيادي تحت تأثير خودش قرار دهد. به جواناني كه قصد تشكيل خانواده دارند توصيه مي‌كنم قبل از اينكه بخواهند وارد زندگي مشترك شوند، آموزش‌هاي لازم را ببينند تا هنگامي كه وارد زندگي مشترك شدند با اطمينان بيشتري نسبت به روابط‌شان بتوانند پيش بروند. وقتي آن آموزش‌ها و فنون در اختيار افراد باشد مي‌توانند به خودشان بيشتر اطمينان كنند و ايمان بياورند و همين سبب خواهد شد كه به زندگي اميدوار باشند.دكتر «مسعود آبيار» روانشناس و مشاور خانواده

ایران جوان بمان

نوشته شده توسطرفیعی 2ام آذر, 1393

آیا می دانید جریانی که توانست کنترل جمعیت را در کشور صورت دهد شبکه 300 هزار نفری دارد که به شدت درگیر موضوع کنترل جمعیت است و درآمد بالایی هم دارد، لذا این شبکه به شدت مقابل افزایش جمعیت قرار دارد.

فرزندهراسي» تاكتيك جديد شبكه هاي ماهواره اي!

نوشته شده توسطرفیعی 31ام شهریور, 1393

امواج تخريبي روي جمعيت ايران

نويسنده: سياوش رسولي

کاهش جمعيت ايران در چندين سال گذشته و نزول نرخ باروري ايراني به ۱.۷ سبب شده تا بسياري ازصاحب نظران توجهشان به اين سو جلب شود. در اين ميان به نظر مي رسد که علاوه بر برخي رويکرد ها و تصميم گيري ها عوامل رواني بيروني هم در رخ دادن کاهش نرخ تاثير داشته اند. به شکلي که امروز در جامعه ايران شاهد نوعي تغيير فکري-رفتاري در برخي اقشار نسبت به نهاد خانواده و فرزندآوري هستيم. اين در حالي است که از منظر رسانه اي، رسانه ها به شدت توانايي هدايت افکار عمومي و در نتيجه تاثيرگذاري در رفتار جامعه را دارند.

نگاهي به رفتار ها وسياست هاي برخي رسانه هاي فارسي زبان ماهواره اي حاکي از آن است که اين رسانه ها درباره گسترش تفکر کاهش جمعيت و تغيير ذائقه جامعه ايراني به سوي عدم باروري به طور جدي درحال فعاليت هستند.آن چنان که آنها به صورت هدفمند و با استفاده از تکنيک هاي خاص رواني-رسانه اي به دنبال القاي مسائل خاصي در اين باره بوده اند!
تلاش براي تاثير بر سبک زندگي

سهيل سماوات کارشناس رسانه اي در اين باره خاطرنشان مي کند: يکي از مهم ترين ترفندهاي رسانه هاي غربي بهره گيري از تاکتيک برچسب زني است. به اين صورت که هرکدام از اين رسانه ها برنامه هاي مشاوره اي خاصي دارند.برنامه هايي که به تعبير اين رسانه ها در آن يک روانشناس و يا کارشناسان به خانواده ايراني پيشنهادهايي براي سبک زندگي مي دهد.
اين مدرس دانشگاه مي گويد: در اين برنامه ها در برخي موارد به شدت به زناني که به فرزندآوري و داشتن بچه و نگهداري از آن علاقه دارند برچسب زده مي شود.آن چنان که کارشناس اين برنامه ها دائما به اين افراد عناويني همچون عقب مانده، متحجر و … نسبت مي دهد.
در اين ميان به نظر مي رسد که اين رسانه ها در حال اجراي فرآيند روانشناسانه اي در اين باره روي ذهن خانواده هاي ايراني و به ويژه زنان هستند. به شکلي که تاکيد بر مسائل سلامت در اين باره يکي از مهم ترين نکات مطرح شده از سوي آنهاست.

سماوات، در اين باره مي گويد: در بسياري از اين شبکه هاي ماهواره اي دائما بر اين تاکيد مي شود که بيماري هاي مختلفي پس از بارداري به سراغ زنان خواهد آمد. تناسب اندام آنها به هم خواهد خورد. و… نمونه بارز اين مسئله را مي توان در برنامه هاي سلامت شبکه «من و تو» يا شبکه «پارس» و «تري اي فاميلي» مشاهده کرد. درتمام برنامه هاي پزشکي اين شبکه ها «فرزندهراسي» گسترده اي ترويج مي شود.
سلامت هراسي براي فرزند آوران

احمد جلالي، روانشناس و پژوهشگر نيز در اين باره مي گويد: تاکيد بر از بين رفتن سلامت زنان دقيقا نکته اي است که از لحاظ رواني به شدت زنان را تحت تاثير قرار خواهد داد. وقتي يک زن ايراني در روز چندين ساعت اين برنامه ها را مشاهده مي کند و در طول روز بار ها به او در برنامه هاي اين شبکه ها گوشزد مي شود که فرزند آوري روي سلامت تو تاثير خواهد گذاشت چگونه مي شود تاثير آن در رفتارش مشاهده نشود؟ ضمن اينکه بايد به اين اشاره کرد که اين صحبت ها در جمع هاي دوستانه دوباره تکرار مي شود و اين يعني تاثيرگذاري مضاعف!
يک سياه نمايي همه جانبه

در اين بين به نظر مي رسد که نااميد سازي از آينده از طريق سياه نمايي فوق العاده از ديگر تکنيک هاي تاثير گذاري رواني در برنامه هاي اين شبکه هاست. سهيل سماوات کارشناس رسانه و مدرس دانشگاه در اين باره مي گويد: تاکيد دائم براينکه شرايط اقتصادي بحراني است و همچنين سياه نمايي با دستکاري در آمار ارائه شده به مخاطب درباره وضعيت اقتصاد ايران، از مهم ترين تاکتيک هاي رواني اين رسانه ها است. آنها سعي مي کنند از اين طريق به طور غير مستقيم مخاطب را از ايجاد هر گونه تحول جديد در زندگي مانند فرزند آوري برحذر دارند. به اين شکل که آنها تلاش دارند تا به مخاطب اين گونه القا کنند که فرزند آنها در نهايت هيچ آينده اي ندارد! اين سبک، در واقع تلاش دارد تا ذهن مخاطب را در فوجي از مشکلات ساختگي اسير کند.
فضاي ذهن مخاطب، در چمبره سيگنال ها

جلالي مي افزايد: سياه نمايي در بسياري از مواقع مي تواند به طور جدي در ذهن مخاطب و روان او اثر گذارد. روان مخاطب در اين صورت به شکل قابل توجهي تحت تسلط فضاي سياهي قرار مي گيرد که اين رسانه ها حول محور افکار او ايجاد کرده اند. به اين ترتيب که زوجين ايراني با ديدن برنامه هاي اين شبکه هاي ماهواره اي دائما به يکديگر گوشزد مي کنند که در صورت به دنيا آوردن فرزند فقر در انتظار آنهاست. همان گونه که دائما رسانه هاي خارجي در اين باره به همين صورت به زوج هاي ايراني هشدار مي دهند و آنها را از فقر مي ترسانند.
مجرد ها و تازه متاهل ها جامعه مورد هدف

اين مدرس دانشگاه در ادامه مي افزايد: اين مسئله نه تنها موجب عدم فرزندآوري از سوي زوجين مي شود، بلکه باعث عقب نشيني ۱۶ ميليون جوان مجرد از ازدواج خواهد شد. به اين ترتيب اثر آنها به صورت مضاعفي در وضعيت رشد جمعيت خود را به نمايش خواهد گذاشت. به واقع اگر در سوي مقابل اين موج سياه نمايانه نتوانيم اميد و نشاط را به جوان هاي در آستانه ازدواج و آن دسته از جواناني که ازدواج کرده و پتانسيل فرزندآوري دارند تزريق کنيم با بحران هاي گسترده تري نسبت به امروز دچار خواهيم شد.اين روانشناس وکارشناس حوزه جوانان با اشاره به پتانسيل بالاي فرزند آوري در بين جوانان در آستانه ازدواج عنوان مي کند: اگر مجرد ها از طريق اقناع به ازدواج راضي شوند و شرايط براي آنها فراهم شود حداقل در سال هاي آينده نزديک به شش ميليون به جامعه اضافه خواهد شد. اما موج منفي گرايانه اي که اين رسانه ها به راه انداخته اند قطعا روي تصميم جواناني که مخاطب اين شبکه ها هستند تاثيرگذار بوده و اثرگذار خواهد بود.
در اين ميان به نظر مي رسد که القاي نوعي انگاره هاي توسعه يافتگي از ديگر تاکتيک هاي رواني اين رسانه ها در اين ماجرا مي باشد. سهيل سماوات، پژوهشگر رسانه، در اين باره مي گويد: اين رسانه ها معمولادر ماجراي تشويق به عدم فرزند آوري تلاش مي کنند تا به مخاطب القا کنند که جلوگيري از بارداري در واقع سبب مي شود تا فردي روشنفکر در جامعه شناخته شود .درواقع کارشناسان اين شبکه هاي ماهواره اي دائما در تلاش هستند تا به مخاطب خود اين مسئله را انتقال دهند که مي تواند حتي در طول زندگي خود اصلابچه دار نشود تا به اين ترتيب فردي با فرهنگ مترقي تري در جامعه ديده شود

ارضای نیازهای احساسی با pou دوست‌داشتني

نوشته شده توسطرفیعی 30ام شهریور, 1393

شايد اسم بازي «پو » ( pou) را نشنيده ‌باشيد اما بدون شک در اطرافتان آدم‌هاي بسياري را ديده‌ايد که در تبلت يا صفحه‌هاي کوچک تلفن‌ همراهشان در حال بازي با يک موجود کوچک مثلثي‌اند و گاه‌گاهي هم قربان صدقه آن مي‌روند. بازي «پو » (pou) يک بازي فانتزي براي گوشي‌هاي هوشمند است که در آن با موجودي مواجه مي‌شويد که رنگش قهوه‌اي است و چشم‌هاي بزرگي دارد. روي صفحه گوشي‌تان مي‌ايستد و با آن چشم‌هاي درشت نگاهتان مي‌کند و منتظر است تا پدر و مادرش را پيدا کند، وقتي که مادر يا پدرش شديد، ديگر همه مسئوليت‌هايش گردن شماست.

بايد سر وقت به او غذا بدهيد، سر وقت با او بازي کنيد، او را بخوابانيد، تميزش کنيد و… اگر غذاي «پو » دير شود يا فراموش کنيد با او بازي و تميزش کنيد، صداي اعتراضش بلند مي‌شود و با هشدارهاي متفاوت مدام حضور خود را يادآوري مي‌کند. از طرف ديگر، وقتي هم که مرحله‌تان بالا برود، با جمع‌آوري سکه مي‌توانيد برايش خريد کنيد و توقعاتش را برآورده کنيد؛ خلاصه هر کاري که مي‌شود براي يک بچه انجام داد!

بدون مرز سني

امروز مي‌بينيم که محبوبيت اين موجود کوچک و عجيب، مرز سني و جنسيتي را شکسته و ممکن است هر کس با هر تحصيلات و سن و جنسيتي، يک بچه قهوه‌اي نيازمند به رسيدگي و توجه در گوشي يا تبلتش داشته باشد و در برابر او احساس مسئوليت ‌کند. البته نبايد فراموش کرد خانم‌ها طرفداران پر و پاقرص‌تري هستند. اين بازي ساده چه ويژگي‌هايي دارد و چه نيازهايي را تامين مي‌کند که چنين توانسته افراد زيادي را معتاد خود کند، ‌تا جايي که بعضي‌ها حاضرند بيشتر از آنکه به فرزند خود توجه نشان ‌دهند، اين ««پو »»ي کوچک را تر و خشک کنند؟

چرا بازي pou اين قدر همه‌گير شده‌ و خيلي‌ها را معتاد خود کرده‌ است؟

چرا بازي pou دوست‌داشتني است؟

در نگاه اول بازي «پو » به نظر بازي بسيار آرام و ساکني جلوه مي‌کند. بازي‌اي که هيچ هيجاني در آن وجود ندارد و شما صرفا در آن با يک موجود کوچک و ساکن مواجه هستيد اما در باطن اين بازي هدف اصلي خود را ارضاي نيازهاي احساسي ما قرار داد‌ه‌ است، مثلا همين ظاهر دوست‌داشتني «پو »، چشمان درشت او که ترحم هر کسي را برمي‌انگيزد و حتي احساس خوبي در فرد به وجود مي‌آورد، نگاه معصوم «پو » يا حتي لبخند شادي که دارد، مي‌تواند در راستاي تامين نيازهاي عاطفي ما باشد. يعني نيازهاي عاطفي که در روابط بين‌‌فردي ما ديده مي‌شود و اگر با کسي رابطه برقرار ‌مي‌کنيم، در او به دنبال اين‌گونه چيزها مي‌گرديم. اين بازي خيلي هوشمندانه روي همين جنبه‌هاي شخصيتي آدم‌ها دست گذاشته‌ و در ظاهر هم خوب از پس آنها برآمده ‌است و حداقل به صورت کاذب توانسته اين نيازهاي عاطفي را ارضا کند.

از حيوانات مکانيکي تا «پو » ديجيتال

اينکه در واقعيت زندگي مدرن آدم‌ها دچار کمبود عاطفي هستند، چيز جديدي نيست و شايد ما بارها آن را شنيده و خودمان هم با گوشت و «پو »ستمان آن را درک کرده‌ايم. زندگي مدرن خيلي ايزوله است و در آن روابط بين‌فردي خيلي کمتر شده‌ و اينترنت و فراورده‌هاي الکتريکي و ديجيتال همه جا را گرفته‌اند. تبادل احساسات کمتري بين افراد وجود دارد و همين باعث شده ‌است که نيازهاي عاطفي و احساسي آدم‌ها ديگر آنقدر که بايد ارضا نشود، آوردن حيوانات خانگي مثل سگ و گربه و… همه نشان از تمايل به ارضاي اين نياز‌هاي احساسي، عاطفي است. حتي در روزگاري نه‌چندان دور در کشورهاي ديگر، برخي مردم رو به حيوان مکانيکي مي‌آوردند مثلا سگ دست‌آموز مکانيکي مي‌خريدند تا بتوانند با او ارتباط عاطفي برقرار کنند و سرگرم شوند. حالا جاي آن حيوانات مکانيکي را فراورده‌‌هاي ديجيتال پرکرد‌ه‌اند، مثل همين بازي ««پو » »که شخصيتش دردسرها و قيمت کمتري دارد ولي در عين حال مي‌تواند تا حدي آن نيازهاي مربوط به سرگرمي و عاطفي را برطرف کند. در واقع نياز همان نياز هميشگي است که در انسان‌ها از روزگاران گذشته وجود داشته اما شکل ارضاي آن با توجه به شرايط زمان تغيير کرده ‌است.

حس مادري و پدري را بيدار مي‌کند

در بازي «پو » قرار است شما يک موجود کوچک را پرورش دهيد، غذا دهيد، تميزش کنيد و… همه اينها مي‌تواند حس مادر يا پدر بودن را در شما بيدار کند. در اين دوره‌اي که آدم‌ها مثل قبل درگير بچه‌دار شدن و بچه‌داري نيستند، پرداختن به اين نياز کمي کمرنگ‌تر شده ‌است و در نتيجه اين موجود کوچک شايد بتواند اين احساسات را بيدار و به‌طور کاذب تا حدي اين خلاهاي وجودي را پر کند.

علاقه‌مندان «پو » از نوجوان‌ها تا مسن‌ها

اينکه انسان به ازدواج نياز دارد تا بتواند خانواده تشکيل دهد و در راستاي همين خانواده فرزندآوري داشته ‌باشد، بحثي است که بارها متخصصان مختلف در مورد آن صحبت و نظرهاي خود را اعلام کرده‌اند. اينکه اينها نيازهاي اوليه انسان‌هاست که حس والد بودن را تجربه و احساسات مادري و پدري را در خود پيدا کنند حتي مي‌توان گفت اين نياز به مادري يا پدري مربوط به سن خاصي هم نيست و احتمالا از همان دوران بچگي در روابط با پدر و مادر خيلي از اين احساسات شکل مي‌گيرد. مثلا از همان سنين کودکي دخترها دوست دارند در قبال عروسک‌هايشان نقش مادري را ايفا کنند. همين را مي‌توان در تمايل گروه‌هاي مختلف سني به بازي «پو » مشاهده کرد؛ تنها افرادي که در سن ازدواج هستند يا سن ازدواج آنها گذشته‌ است، از علاقه‌مندان اين بازي نيستند بلکه مثلا نوجوانان 14 يا 15 ساله يا کوچک‌تر هم از بازي با اين موجود بامزه لذت مي‌برند. افراد متاهل يا مسن‌تر هم از بازي با آن لذت مي‌برند و ساعتي از روز خود را به مراقبت از اين «پو »ي کوچک اختصاص مي‌دهند چون اين نياز به احساس مادر يا پدر بودن وجود دارد و وقتي طبيعي ارضا نشود، فرد راه جايگزين را در پيش مي‌گيرد که راه ديجيتال و الکترونيک يکي از اينهاست.

چرا بچه‌دارها هم pou را دوست دارند؟

همان‌طور که وقتي روابط بين‌فردي کم مي‌شود، آدم‌ها به سمت وايبر، واتس‌آپ، وي‌چت و… تمايل پيدا مي‌کنند تا بتوانند نياز به برقراري ارتباط را به‌نوعي در خود ارضا کنند و از اين جنبه احساس کمبود نکنند، وقتي نيازهاي احساسي در روابط بين‌فردي تامين نشد، خواه‌ناخواه به سمت بازي‌هاي ديجيتالي چون «پو » روي مي‌آورند که مي‌تواند به آنها در ارضاي نيازهايشان کمک کند. همين است که مي‌بينيم حتي يک خانم بچه‌دار هم جذب اين موجود کوچک مي‌شود.

نياز به بچه‌دار شدن غريزي است يا محيطي؟

به‌طور حتم مي‌توان گفت نياز به بچه‌دارشدن غريزي است و مهم‌ترين چيزي که باعث بقاي موجودات طي تمام دوران‌ها شده، همين غريزه است بنابراين نمي‌توان گفت چيزي است که محيط به ما ياد داده‌است. البته محيط مي‌تواند تا حدي در تقويت يا تضعيف آن موثر باشد ولي صددرصد نياز به مادر يا پدر بودن در غريزه بشر وجود دارد.

شايد با تئوري بتوان گفت آدم‌هايي که بچه‌دار نمي‌شوند، احتمال دارد بيشتر دچار مشکلات رواني شوند، البته تاکنون هيچ مطالعه تجربي در اين مورد وجود نداشته ‌است و نمي‌توان در مورد آن به‌طور قطع نظر داد اما مي‌توان گفت اگر اين نياز ارضا نشود، خواه‌ناخواه فرد به راه‌هايي کشيده ‌مي‌شود که بتواند اين نياز را تامين کند. حالا اينکه آن راه جايگزين چقدر بيمارگونه يا سالم است نمي‌توان نظر قطعي داد اما نبايد فراموش کرد وقتي تامين نيازي راه طبيعي خودش را طي نکند ممکن است عوارض و مشکلاتي را به دنبال بياورد.

استفاده زیاد از رُژ لب نیز از عوامل افزایش ناباروری هستند

نوشته شده توسطرفیعی 30ام شهریور, 1393

شاید کم‌تر کسی باور کند که محصولات آرایشی بهد اشتی در ناباروری مؤثرند؛ کارشناسان معتقدند باریم که عنصری از گروه فلزات قلیایی است و بسیاری ترکیبات و املاح آن به‌شدت در انسان ایجاد مسمومیت می‌کند کاربرد وسیعی در ساخت پلاستیک‌ها، صابون‌ها و همچنین برخی از محصولات آرایشی از جمله رژ لب دارد و مورد استفاده قرار می‌گیرد که مستقیماً از طریق منافذ پوست و یا دهان و تنفس وارد بدن می‌شوند. تأثیرات منفی این ترکیبات در جلوگیری از لانه‌گزینی جنین در رحم، سقط جنین و انواع بیماری‌های قلب و عروق به اثبات رسیده است. همچنین فتالات‌ها (یک استروژن محیطی یا مختل کننده آندوکرینی) که در واقع حالت دهنده لاستیک‌های قابل انعطاف می‌باشد کاربرد وسیعی در تهیه لوازم آرایشی از جمله در لاک ناخن، ضدآفتاب، مرطوب کننده‌ها، اسپری مو و شامپوها و دیگر موارد مصرفی دارند. این ترکیبات که محلول در چربی و نسبت به متابولیسم مقاوم هستند سبب اختلال‌هایی در هورمون‌های تولید مثل طبیعی بدن می‌شوند.

فرزندآوری

نوشته شده توسطرفیعی 18ام مرداد, 1393

فرزندان بیشتر باعث تربیت بهتر می شوند
خانواده هایی که دارای چند فرزند می باشند در مقایسه با خانواده های تک فرزندی و یا حتی دو فرزندی از توفیق بیشتری در تربیت کودکان خود برخوردارند؛ موضوعی که ابعاد مثبت آن در دو دهه ی گذشته و به ویژه سال های اخیر اغلب انکار و یا به فراموشی سپرده شده است.

فرزند آوری,فرزند بیشتر,زندگی بهتر,فرزند کمتر,فرزند,بچه,تک فرزندی,کودک,تربیت,جمعیت,والدین

بحث چگونگی تربیت فرزندان و عوامل موثر در کیفیت آن یکی از موضوعاتی است که از دیر باز مورد تأکید و توجه والدین قرار گرفته است. اهمیت این موضوع تا بدان جاست که پی گیری روش های صحیح تربیتی و اتخاذ تصمیمات منطقی و مناسب در این زمینه همواره به یکی از دغدغه های پدران و مادران تبدیل شده است.

جای تردید نیست که فاکتورها و عوامل گوناگونی در شکل گیری شخصیت افراد در گذر از مرحله ی طفولیت تا رسیدن به دوران بلوغ و ورود به اجتماع دخیل می باشد، اما در این میان ارتباطات و رویدادهای دوران کودکی به عنوان مهمترین عوامل موثر در ستون بندی شخصیت انسان ها از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است؛ تا جایی که کارشناسان تربیتی و مشاوران علم روان شناسی این مرحله را به عنوان پایه و اساس شکل گیری خلقیات افراد قلمداد می کنند.

یکی از مؤلفه هایی که می توان در این راستا به عنوان عامل موثر در تربیت مورد توجه قرار داد نوع تعامل کودکان با خواهرو برادر در کنار والدین و آثار مثبت این ارتباط در روند رشد و شکوفایی استعداد های آنان است. اگرچه شاید از دید بسیاری از والدین تأثیر متقابل رفتار کودکان بر یکدیگر از اهمیت چندانی برخوردار نبوده و یا فاقد جنبه های مثبت باشد، اما مشاهدات و تحقیقات روان شناسان گویای این حقیقت است که علی رغم آنچه به نظر می رسد خانواده هایی که دارای چند فرزند می باشند در مقایسه با خانواده های تک فرزندی و یا حتی دو فرزندی از توفیق بیشتری در تربیت کودکان خود برخوردارند؛ موضوعی که ابعاد مثبت آن در دو دهه ی گذشته و به ویژه سال های اخیراغلب انکار و یا به فراموشی سپرده شده است. چرا که در جامعه ی امروز تغییرات ایجاد شده درسبک زندگی و پیش رفتن به سمت زندگی ماشینی، اشتغال مادران و افراط در سیاست های کنترل جمعیت موجب شده تا زوج های جوان رغبت چندانی به داشتن فرزند از خود نشان ندهند و اغلب خانواده ها به داشتن یک و یا حداکثر دو فرزند اکتفا کنند. موضوعی که نمی توان از کنار آثار منفی و نامطلوب آن به سادگی عبور کرد و صرف نظر از دیگر تبعات زیانبار بی میلی والدین به فرزند آوری در بعد تربیتی نیز محرومیت کودکان از ارتباط با خواهر و برادر در خانواده موضوعی است که جای بحث بسیاردارد.

فرزندان بزرگتر الگوی فرزندان کوچکتر:

اگرچه امروزه بسیاری از زوج های جوان براین باورند که خانواده ی تک فرزندی و یا حداکثر دو فرزندی خانواده ی ایده آلی است که تسلط بیشتری بر کیفیت تربیت کودکان خود دارد و داشتن فرزند کم در جامعه ی ما به فرهنگی نهادینه تبدیل شده است، اما بنا بر عقیده ی کارشناسان تربیتی و مشاوران روان شناسی تعدد فرزند در خانواده مزایایی دارد که به هیچ وجه نمی توان نقش مثبت تربیتی آن را در رشد سالم کودکان نادیده گرفت .

همه ی ما اغلب در مواجهه با کودکانی که تمایلی به تقسیم اسباب بازی ها و خوراکی های خود با سایر کودکان ندارند و مقایسه ی رفتار آنها با کودکانی که در عین قرار گرفتن در دنیای کودکی رفتار سخاوتمندانه ای داشته و بسیار مسئولیت پذیر به نظر می آیند از خود می پرسیم چرا بین رفتار این کودکان که در گروه سنی مشابهی قرار دارند این همه تفاوت به چشم می خورد؛ سوالی که پاسخ آن را می توان در تعداد فرزندان خانواده های این کودکان جستجو کرد.

به طور طبیعی کودکانی که والدینشان به تک فرزندی گرایش دارند به دلیل برخورداری از همه ی امکانات ، برآورده شدن خواسته ها و مراقبت بیش از اندازه ی پدر و مادر دچار نوعی خودخواهی و عدم تمایل به مشارکت دادن دیگر همسالان در استفاده از امکانات خود می شوند. طبیعتاً این کودکان در برقراری ارتباط با همسالان دیگر چندان موفق عمل نمی کنند و کم تحمل و آسیب پذیرند. آنان به دلیل محرومیت از داشتن خواهر و برادر بسیاری از احساسات را تجربه نمی کنند. نداشتن حس رقابت و عدم برخورداری از احساس استقلال به دلیل وابستگی و حساسیت شدید والدین از مشکلاتی است که این کودکان همواره با آن دست به گریبانند. هرچند بسیار دیده شده که والدین این کودکان با سپردن فرزند خود به مهد کودک ها سعی در جبران این کمبود دارند. اما تجربه نشان داده که بیشتر کودکان علاقه ای به مهد کودک ندارند و به دلیل احساس نگرانی از جدا شدن از مادر با ورود به مهد کودک آرامش خود را از دست خواهند داد. بنابراین همبازی شدن کودکان در محیط های این چنینی به هیچ وجه قابل مقایسه با محیط امن و آرام خانه و هم بازی شدن با خواهر و برادر نیست . در مقابل کودکانی که دارای خواهر و برادر هستند به دلیل قرار گرفتن در شرایطی که امکان بروز رفتار های طبیعی را برای آنان فراهم می آورد در مسیر رشد سالم قرار می گیرند.


بطور طبیعی به الگوی فرزندان کوچکتر تبدیل می شوند و از آنجایی که اشتیاق بچه ها به پیروی از خواهر و برادر بزرگتر امری طبیعی است، والدین می توانند با تشویق فرزندان بزرگتر به رفتار های صحیح و توصیه به مراقبت از فرزندان کوچک تر به القای احساس مسئولیت و استقلال در فرزند بزرگتر کمک کرده و اعتماد به نفس آنان را تقویت کنند.

آنچه در اینجا حائز اهمیت است این است که بسیاری از والدین اعتقاد دارند که تعدد فرزندان منجر به تشدید رفتارهای رقابت جویانه میان آنان شده و حس صمیمیت و همکاری را در میان کودکان کاهش خواهد داد. به عقیده ی کارشناسان تربیتی، والدین می توانند با اصلاح رفتارهای ستیزه جویانه میان فرزندان به هدایت این رقابت ها در مسیر درست و سازنده کمک کنند؛ چرا که اگر رقابت از حد تناسب خارج نشود بلا اشکال است و منجر به افزایش حس اعتماد به نفس و رشد منطقی کودکان خواهد شد.

در پایان نیاز به یادآوری است که تربیت صحیح، نیازمند رعایت اصول و شرایطی است که رفتار صحیح والدین ضمن فراهم آوردن زمینه ی مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادهای کودکان از مهم ترین آنهاست و داشتن فرزند کمتر به هیچ وجه معیار درستی برای پرورش بهتر کودکان نیست. تا جایی که حتی از نظر روان شناسان غربی خانواده هایی که تعداد فرزندانشان دو تا یا بیشتر است از نظر تربیتی موفق تر عمل می کنند. جهت گیری کلی روایات معصومین نیز به سمت داشتن فرزند بیشتر است. پیامبر گرامی اسلام در این باره می فرماید:

با یکدیگر ازدواج کنید و بر تعداد فرزندانتان بیفزایید همانا من به شما مباهات می کنم. (بحارالانوار، ج 17، ص 259)