شايد اسم بازي «پو » ( pou) را نشنيده ‌باشيد اما بدون شک در اطرافتان آدم‌هاي بسياري را ديده‌ايد که در تبلت يا صفحه‌هاي کوچک تلفن‌ همراهشان در حال بازي با يک موجود کوچک مثلثي‌اند و گاه‌گاهي هم قربان صدقه آن مي‌روند. بازي «پو » (pou) يک بازي فانتزي براي گوشي‌هاي هوشمند است که در آن با موجودي مواجه مي‌شويد که رنگش قهوه‌اي است و چشم‌هاي بزرگي دارد. روي صفحه گوشي‌تان مي‌ايستد و با آن چشم‌هاي درشت نگاهتان مي‌کند و منتظر است تا پدر و مادرش را پيدا کند، وقتي که مادر يا پدرش شديد، ديگر همه مسئوليت‌هايش گردن شماست.

بايد سر وقت به او غذا بدهيد، سر وقت با او بازي کنيد، او را بخوابانيد، تميزش کنيد و… اگر غذاي «پو » دير شود يا فراموش کنيد با او بازي و تميزش کنيد، صداي اعتراضش بلند مي‌شود و با هشدارهاي متفاوت مدام حضور خود را يادآوري مي‌کند. از طرف ديگر، وقتي هم که مرحله‌تان بالا برود، با جمع‌آوري سکه مي‌توانيد برايش خريد کنيد و توقعاتش را برآورده کنيد؛ خلاصه هر کاري که مي‌شود براي يک بچه انجام داد!

بدون مرز سني

امروز مي‌بينيم که محبوبيت اين موجود کوچک و عجيب، مرز سني و جنسيتي را شکسته و ممکن است هر کس با هر تحصيلات و سن و جنسيتي، يک بچه قهوه‌اي نيازمند به رسيدگي و توجه در گوشي يا تبلتش داشته باشد و در برابر او احساس مسئوليت ‌کند. البته نبايد فراموش کرد خانم‌ها طرفداران پر و پاقرص‌تري هستند. اين بازي ساده چه ويژگي‌هايي دارد و چه نيازهايي را تامين مي‌کند که چنين توانسته افراد زيادي را معتاد خود کند، ‌تا جايي که بعضي‌ها حاضرند بيشتر از آنکه به فرزند خود توجه نشان ‌دهند، اين ««پو »»ي کوچک را تر و خشک کنند؟

چرا بازي pou اين قدر همه‌گير شده‌ و خيلي‌ها را معتاد خود کرده‌ است؟

چرا بازي pou دوست‌داشتني است؟

در نگاه اول بازي «پو » به نظر بازي بسيار آرام و ساکني جلوه مي‌کند. بازي‌اي که هيچ هيجاني در آن وجود ندارد و شما صرفا در آن با يک موجود کوچک و ساکن مواجه هستيد اما در باطن اين بازي هدف اصلي خود را ارضاي نيازهاي احساسي ما قرار داد‌ه‌ است، مثلا همين ظاهر دوست‌داشتني «پو »، چشمان درشت او که ترحم هر کسي را برمي‌انگيزد و حتي احساس خوبي در فرد به وجود مي‌آورد، نگاه معصوم «پو » يا حتي لبخند شادي که دارد، مي‌تواند در راستاي تامين نيازهاي عاطفي ما باشد. يعني نيازهاي عاطفي که در روابط بين‌‌فردي ما ديده مي‌شود و اگر با کسي رابطه برقرار ‌مي‌کنيم، در او به دنبال اين‌گونه چيزها مي‌گرديم. اين بازي خيلي هوشمندانه روي همين جنبه‌هاي شخصيتي آدم‌ها دست گذاشته‌ و در ظاهر هم خوب از پس آنها برآمده ‌است و حداقل به صورت کاذب توانسته اين نيازهاي عاطفي را ارضا کند.

از حيوانات مکانيکي تا «پو » ديجيتال

اينکه در واقعيت زندگي مدرن آدم‌ها دچار کمبود عاطفي هستند، چيز جديدي نيست و شايد ما بارها آن را شنيده و خودمان هم با گوشت و «پو »ستمان آن را درک کرده‌ايم. زندگي مدرن خيلي ايزوله است و در آن روابط بين‌فردي خيلي کمتر شده‌ و اينترنت و فراورده‌هاي الکتريکي و ديجيتال همه جا را گرفته‌اند. تبادل احساسات کمتري بين افراد وجود دارد و همين باعث شده ‌است که نيازهاي عاطفي و احساسي آدم‌ها ديگر آنقدر که بايد ارضا نشود، آوردن حيوانات خانگي مثل سگ و گربه و… همه نشان از تمايل به ارضاي اين نياز‌هاي احساسي، عاطفي است. حتي در روزگاري نه‌چندان دور در کشورهاي ديگر، برخي مردم رو به حيوان مکانيکي مي‌آوردند مثلا سگ دست‌آموز مکانيکي مي‌خريدند تا بتوانند با او ارتباط عاطفي برقرار کنند و سرگرم شوند. حالا جاي آن حيوانات مکانيکي را فراورده‌‌هاي ديجيتال پرکرد‌ه‌اند، مثل همين بازي ««پو » »که شخصيتش دردسرها و قيمت کمتري دارد ولي در عين حال مي‌تواند تا حدي آن نيازهاي مربوط به سرگرمي و عاطفي را برطرف کند. در واقع نياز همان نياز هميشگي است که در انسان‌ها از روزگاران گذشته وجود داشته اما شکل ارضاي آن با توجه به شرايط زمان تغيير کرده ‌است.

حس مادري و پدري را بيدار مي‌کند

در بازي «پو » قرار است شما يک موجود کوچک را پرورش دهيد، غذا دهيد، تميزش کنيد و… همه اينها مي‌تواند حس مادر يا پدر بودن را در شما بيدار کند. در اين دوره‌اي که آدم‌ها مثل قبل درگير بچه‌دار شدن و بچه‌داري نيستند، پرداختن به اين نياز کمي کمرنگ‌تر شده ‌است و در نتيجه اين موجود کوچک شايد بتواند اين احساسات را بيدار و به‌طور کاذب تا حدي اين خلاهاي وجودي را پر کند.

علاقه‌مندان «پو » از نوجوان‌ها تا مسن‌ها

اينکه انسان به ازدواج نياز دارد تا بتواند خانواده تشکيل دهد و در راستاي همين خانواده فرزندآوري داشته ‌باشد، بحثي است که بارها متخصصان مختلف در مورد آن صحبت و نظرهاي خود را اعلام کرده‌اند. اينکه اينها نيازهاي اوليه انسان‌هاست که حس والد بودن را تجربه و احساسات مادري و پدري را در خود پيدا کنند حتي مي‌توان گفت اين نياز به مادري يا پدري مربوط به سن خاصي هم نيست و احتمالا از همان دوران بچگي در روابط با پدر و مادر خيلي از اين احساسات شکل مي‌گيرد. مثلا از همان سنين کودکي دخترها دوست دارند در قبال عروسک‌هايشان نقش مادري را ايفا کنند. همين را مي‌توان در تمايل گروه‌هاي مختلف سني به بازي «پو » مشاهده کرد؛ تنها افرادي که در سن ازدواج هستند يا سن ازدواج آنها گذشته‌ است، از علاقه‌مندان اين بازي نيستند بلکه مثلا نوجوانان 14 يا 15 ساله يا کوچک‌تر هم از بازي با اين موجود بامزه لذت مي‌برند. افراد متاهل يا مسن‌تر هم از بازي با آن لذت مي‌برند و ساعتي از روز خود را به مراقبت از اين «پو »ي کوچک اختصاص مي‌دهند چون اين نياز به احساس مادر يا پدر بودن وجود دارد و وقتي طبيعي ارضا نشود، فرد راه جايگزين را در پيش مي‌گيرد که راه ديجيتال و الکترونيک يکي از اينهاست.

چرا بچه‌دارها هم pou را دوست دارند؟

همان‌طور که وقتي روابط بين‌فردي کم مي‌شود، آدم‌ها به سمت وايبر، واتس‌آپ، وي‌چت و… تمايل پيدا مي‌کنند تا بتوانند نياز به برقراري ارتباط را به‌نوعي در خود ارضا کنند و از اين جنبه احساس کمبود نکنند، وقتي نيازهاي احساسي در روابط بين‌فردي تامين نشد، خواه‌ناخواه به سمت بازي‌هاي ديجيتالي چون «پو » روي مي‌آورند که مي‌تواند به آنها در ارضاي نيازهايشان کمک کند. همين است که مي‌بينيم حتي يک خانم بچه‌دار هم جذب اين موجود کوچک مي‌شود.

نياز به بچه‌دار شدن غريزي است يا محيطي؟

به‌طور حتم مي‌توان گفت نياز به بچه‌دارشدن غريزي است و مهم‌ترين چيزي که باعث بقاي موجودات طي تمام دوران‌ها شده، همين غريزه است بنابراين نمي‌توان گفت چيزي است که محيط به ما ياد داده‌است. البته محيط مي‌تواند تا حدي در تقويت يا تضعيف آن موثر باشد ولي صددرصد نياز به مادر يا پدر بودن در غريزه بشر وجود دارد.

شايد با تئوري بتوان گفت آدم‌هايي که بچه‌دار نمي‌شوند، احتمال دارد بيشتر دچار مشکلات رواني شوند، البته تاکنون هيچ مطالعه تجربي در اين مورد وجود نداشته ‌است و نمي‌توان در مورد آن به‌طور قطع نظر داد اما مي‌توان گفت اگر اين نياز ارضا نشود، خواه‌ناخواه فرد به راه‌هايي کشيده ‌مي‌شود که بتواند اين نياز را تامين کند. حالا اينکه آن راه جايگزين چقدر بيمارگونه يا سالم است نمي‌توان نظر قطعي داد اما نبايد فراموش کرد وقتي تامين نيازي راه طبيعي خودش را طي نکند ممکن است عوارض و مشکلاتي را به دنبال بياورد.

شاید کم‌تر کسی باور کند که محصولات آرایشی بهد اشتی در ناباروری مؤثرند؛ کارشناسان معتقدند باریم که عنصری از گروه فلزات قلیایی است و بسیاری ترکیبات و املاح آن به‌شدت در انسان ایجاد مسمومیت می‌کند کاربرد وسیعی در ساخت پلاستیک‌ها، صابون‌ها و همچنین برخی از محصولات آرایشی از جمله رژ لب دارد و مورد استفاده قرار می‌گیرد که مستقیماً از طریق منافذ پوست و یا دهان و تنفس وارد بدن می‌شوند. تأثیرات منفی این ترکیبات در جلوگیری از لانه‌گزینی جنین در رحم، سقط جنین و انواع بیماری‌های قلب و عروق به اثبات رسیده است. همچنین فتالات‌ها (یک استروژن محیطی یا مختل کننده آندوکرینی) که در واقع حالت دهنده لاستیک‌های قابل انعطاف می‌باشد کاربرد وسیعی در تهیه لوازم آرایشی از جمله در لاک ناخن، ضدآفتاب، مرطوب کننده‌ها، اسپری مو و شامپوها و دیگر موارد مصرفی دارند. این ترکیبات که محلول در چربی و نسبت به متابولیسم مقاوم هستند سبب اختلال‌هایی در هورمون‌های تولید مثل طبیعی بدن می‌شوند.

فتم:چقدر احساس تنهایی میکنم.

گفت:من که نزیکم.(بقره-۱۸۶)

گفتم :تو همیشه نزدیکی،من دورم کاش میشد بهت نزدیک بشم.

گفت:هر صبح و عصر،پروردگارت روپیش خودت ،باخوف و تضرع و با صدای آهسته یاد کن.(اعراف-۲۰۵)

گفتم:این هم توفیق میخواهد!

گفت:دوست ندارید خدا شمارو ببخشد؟!(نور-۲۲)

گفتم:معلومه که دوست دارم منو ببخشی!

گفت:پس از خدا بخواهید شمارو ببخشه و بعد توبه کنید.(هود-۹۰)

گفتم:با این همه گناه آخه چه کار میتونم کنم؟

گفت:مگه نمیدونید خداست که توبه رو از بنده هاش قبول میکند؟!(توبه-۱۰۴)

گفتم:دیگه روی توبه ندارم.

گفت:ولی،خدا عزیزوداناست، او آمرزنده گناه و پذیرنده توبه است.(غافر-۲و۳)

گفتم:با این همه گناه،برای کدوم گناهم توبه کنم؟

گفت:خدا همه گناه هارو می بخشه.(زمر-۵۳)

گفتم:یعنی بازم بیام؟بازم منو می بخشی؟

گفت:به جز خدا کیه گناهان رو ببخشه؟(آل عمران-۱۳۵)

گفتم:نمیدونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم!آتیشم میزنه،ذوبم می کنه،عاشق میشم توبه میکنم!!!

گفت:خدا همه توبه کننده ها و هم اونایی رو که پاک هستند دوست داره.(بقره-۲۲۲)

گفتم:دربرابر این همه مهربونیت چه کار میتونم بکنم؟

گفت:ای مومنان ،خدارو زیاد یاد کنید و صبح وشب تسبیحش کنید.او کسی است که خودش و فرشته هاش بر شما درود و رحمت میفرستن،تا شمارو از تاریکی ها به سوی روشنایی ببرن،خدا نسبت به مو منان مهربونه.(احزاب-۴۱تا۴۳)

شش روز گذشت و قدرت ذات الهی جلوه‏ای کرد. خاک، آرام آرام قد کشید و ابراز وجود کرد و زمین نام گرفت که دریایی سبز و روان آن را به دوش می‏کشد و زمین در برابر فرمان خداوند، فروتن و در برابر شکوه خداوندی هماره تسلیم و سر به زیر است.
این سیاره رها شده در وسعتی آبی که به دست‏های ستون‏هایی بلند و نامرئی از آسمان‏ها محافظت می‏شود.
خاک، سر تسلیم فرود آورد و خاشع شد تا گاهواره‏ای شود برای رنج و اندوه آدم. و خاک، به اذن خدا، جان گرفت و آدم پدید آمد. اولین رد پای خلقت، بر وسعت زمین، نمایان شد تا جاده‏های بی‏نهایت را بپیماید.
و زمین، مهد آسایش و آرامش قرار گرفت و گناه آدمیان را به جان پذیرا شد.
رودها جاری گشت و آبشارها خروشیدن گرفت و پرنده‏ها بر ارتفاع شاخسارها، به تسبیح و تحمید خداوند، مشغول شدند. و زمین، با عظمت کوه‏ها که چونان میخ‏هایی بزرگ، تکه تکه‏اش را، نگاهبان شدند و با دریاها، که تصویری از شهود و ادراک‏اند و با درختان که برگ برگ معرفت می‏آموزند.
این گاهواره ابدی که می‏پروراند از مهر، این سیاره خاموش که هزار فریاد را در خود فروخفته. زمین، این نگران همیشه از آینده فرزندان خویش.
خاک پدید آمد تا جایگاهی شود برای آسایش بنی‏آدم، تا پیشانی غرور انسان، سجده‏گاهی داشته باشد برای تضرع و خشوع.
زمین آفریده شد تا از مناجات عاشقانه ابوتراب، سرمست شود. که خوب و بد از هم جدا شوند، در محکی بزرگ.
زمین، این سیاره در معصیت فرو رفته! این سرگردان در جست‏وجوی آرامش، این گورستان خاطرات تلخ و شیرین… این جایگاه شادی‏ها، جایگاه غم‏ها، مهربانی‏ها، غارت‏ها، ستم‏ها و عدالت‏ها، و زمین آفریده شد… تا آدم، در تجارتی بزرگ با خدا معامله کند و زمین آفریده شد با طبقاتی در هم فشرده، از خاک و سنگ و چوب و آب و آتش.
تجلی قدرت لایتناهی پروردگار، در آیینه خاک. فلسفه بزرگ خلقت. و زمین گاهواره در حال چرخش چونان شتری رام شده که سواران خود را به مقصد می‏برد و ابتدای زمین در دحو الارض، از شروع خلقت از نقطه‏ای به بلندای رستگاری از یک مکعب روشن که ثقل زمین است و پناهگاه بنی‏آدم، از همان روزی که بنیان نهاد ابراهیم خشت خشت خانه خدا را و زمین چون نقطه‏ای روشن بر مدار خویش هنوز می‏چرخد و می‏چرخد

«دحو الارض» مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش‌هایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن کرد، تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.
مطابق روایات، اولین نقطه‌ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده‌اند، منظور از «دحوالارض» (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند.
از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها یا شیب‌های تند و غیرقابل سکونت بود، بعدها باران‌های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند، اندک اندک زمین‌هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان، کشت و زرع پدید آمد، مجموع این گسترده شدن، «دحو الارض» نام‌گذاری می‌شود.
از امیرالمومنین علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود.
کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است، خواهد داشت.»
به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا»، به همین واقعه اشاره دارد، گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده‌اند که اهمیت آن را دو چندان کرده است؛ از جمله:

- میلاد حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیه‌السلام
- میلاد حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام
- خروج رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی می‌کردند.
- در روایتی نیز آمده است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه‌الشریف در همین روز قیام خواهد کرد.