روایت داریم که دعاها بالا نمی رود مگر اینکه در آن صلوات برده شده باشد. در روایات داریم که در اول و آخر دعا صلوات بفرستید زیرا صلوات دعای مستجاب شده است. پس خدا وسط دعا را هم استجابت می کند.

ما دو خلقت داریم یکی خلقت دنیایی و ظاهری و یکی خلقت روحی و نورانی. روح ما چند هزار سال زودتر ازبدن ما خلقت شده است. علامه مجلسی می فرماید: اولین چیزی که خدا خلق کرده است نور محمد، فاطمه و ائمه بوده است. این نور بر همه انبیاء و فرشته ها و همه ی مخلوقات عالم سبقت دارد. تمام انوار عالم به برکت این چهارده نور است. در زیارت حضرت زهرا می خوانیم: ای خانمی که قبل از خلقت امتحان شده ای. مرحوم مجلسی می فرماید: تمام فیوضاتی که به موجودات می رسد به برکت این انوار است. حضرت آدم چندین سال گریه می کرد ولی خدا توبه ی او را قبول نکرد. داریم: ما کلماتی را به آدم تلقی کردیم که اسم پنج تن بود و توبه ی او پذیرفته شد. گره ی هیچ انبیائی بدون نام آنها حل نمی شود. خدا به آدم انواری را در عرش نشان داد و پیامبر و امامان را معرفی کرد. پس انبیاء هم صلوات داشتند و به امت خودشان می گفتند که صلوات بفرستید. نور چهارده معصوم بر همه پیشی داشته است.

آیه 45 می فرماید: یاد بیاور بندگان ما را ابراهیم، اسحاق و یعقوب را، اینها صاحب قدرت (دست ) و بصیرت (چشم ) بودند. یعنی هم صاحب قدرت و هم صاحب بینایی بوده اند. ما یک خلوص ویژه ای به آنها دادیم، آنها به فکر آخرت بوده اند. امام حسین (ع) به محمدبن حنفیه نامه نوشتند: فرض کن که دنیا نیست و آخرت همیشه خواهد بود. کسی قدرت و بینایی دارد که همه چیزش برای آخرت باشد. افرادی که همه ی هم و غم خودشان را برای آخرت بگذارند، اینها صاحبان بصیرت هستند.