بارخدایا از کارهایی که کرده ام توبه کرده و به تو پناه می برم از این که حسد کردم از اینکه تظاهر به مطلبی کردم که نمی دانستم از اینکه زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم از اینکه در غذا خوردن به یاد کسی نبودم از اینکه مرگ را فرا موش کردم از اینکه در راهت تنبلی کردم از اینکه عفت زبانم را به لغات بیهوده آلودم از اینکه منتظر بودم تا اینکه دیگران به من سلام کنند از اینکه به دیگران خندیدم غافل از اینکه خنده دار تر از دیگرانم