به قدرت خویش دری به روی من از اسایش بگشای وچیرگی اندوه را برمن با توانایی خویش درهم شکن ودر انچه به درگاهت ازان شکوه اوردم به نگاه نیک بنگر و شیرینی انجام خواسته ام را به من بچشان واز سوی خود رحمت وگشایشی دلچسب به من ببخش و از نزدخود راه بیرون شدی بی درنگ بر من بگشای …..
که من در برابر انچه بر سرم امده ناتوانم واز تحمل انچه برایم روی داده غرق اندوهم و این تویی که در برداشتن انچه بدان دچارم توانایی پس این کار را هرچند از سوی تو سزاوارنباشم برای من انجام بده ای دارنده فرمانروایی جهان . * “