گاهی انسان احساس تشنگی معارف را در وجود خویش میکند ولی چون از دستورات الهی سر پیچی میکند وارد بیراهه شده ودر بیابان هواپرستی و منفعت طلبی شده شده مثل شخص تشنه که در بیابان سراب را آب می پندارد دچار توهم  اینکه در مسیر حقیقت است شده در پایان با این همه تلاش هیچ حاصلی نمی یابد برگرفته از آیه 39نوربه امید سرشار از خدایی بودن تا وصلمان هم حقیقی می باشد