بوی بهشت از سر کوی تو می وزد                       در آسمان هر آینه بوی تو می وزد

شبها که می رسد به خودش بارز آسمان                یک نور سبز سوخته سوی تو می وزد

در حنجر جسور تو فریاد اگر چه سوخت                       بر روی نیزه راز گلوی تو می وزد

ایمان ماست اینکه هنوز این گدا زه ها                         از آتش  غیورگلوی تو می وزد

پنهان نمی کند غم تاریخی تورا                                  خاکستری که بر سر و روی تو می وزد

منبع :نامه جامعه شماره88

شاعر :سمیه خسروی