باز ازتو می نویسم از تو ای تمام جان

از تو مینویسم ای امام جمعه جهان

شعله شعله آتشی به پاست درون من

تند وپرشتاب هرچه می رود جلوزمان

از خودم سوال می کنم همیشه از زمین

تا شما چقدر فاصله است  چند کهکشان

تا شما که مویمان سپید شد به راهتان

تا شما که فرش راهتان شده آسمان

روزهای هفته کارمان شده است انتظار

عصرهای جمعه بغض گریه های بی امان

جمعه هم گذشت و تو نیامدی من هنوز

از تو می نویسم ای امام جمعه جهان

شعر از س محمدی