از امام جواد (ع)نقل شده :

در رجب شبی است که برای مردم بهتر است از انچه که آفتاب برآن میتا بد و آن شب بیست و هفتم رجب است که در بامداد آن حضرت رسول(ص) به نبوت مبعو ث گردیده است و از شیعیان ما هر کس آنرا به جای آورد مانند عمل شصت سال است .

عر ض کردند عمل آن  شب چیست ؟

فر مود :چون نماز عشارا خواندی وبه بستر رفتی در هر ساعتی از ساعات شب که خواستی از بستر بر خیز و دوازده رکعت نماز بگذار با دوازده سوره از سوره های آسان پس از سوره ی یس و پس از هر دو رکعت  سلام داده و بنشین و سوره های حمد و فلق و  ناس و توحید؛کافرون و قدر و آیـت الکرسی را هفت مرتبه بخوان و سپس بگو :

الحمد لله الذی لم یتخذ صا حبه ولا ولدا

وهر چه می خواهی از خدا طلب کن زیرا چیزی را نخواهی خواست مگر اینکه مستجاب گردد و فردای آنروز را روزه بگیر که به جای روزه یکسال محسوب می شود پس باید از نعمت وجود مقدس پیامبر و مبعث آنحضرت که نور نخستین و حجاب اقرب و عقل اول و اسم اعظم الهی ورحمه للعا لمین است قدر شنا سی کنی که هیچ کس دیگر خواه پیامبر مرسل وخواه فر شته مقرب دا رای چنین صفتی نیست پس اگرکسی در این امرکو تاهی کند نه ناشی از بی ایمانی بلکه برخاسته از آلودگی به زخارف دنیوی و تکاثری است که انسان را به زیارت قبور کشانده واز یاد خدا دور کرده است

از دیگر اعمال روزه و غسل و زیارت پیامبر اکرم (ص)وزیارت حضرت امیر است که در این روز وارد شده است.

منبع:المرا قبات ایت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی بخش مراقبت از ماه رجب

شهادت جانگداز امام مو سی کاظم (ع)را به همه رهروان آن حضرت تسلیت عر ض می نمائیم 

مر حو م آیت الله میرزا جوا د آ قا ملکی تبر یز ی می فر ما ید :

سالک با ید تو جه دا شته باشد هر حر کتی که از روی اختیار از اوسربزند درروح و حقیقت و قلبش اثری به جا خوا هد گذا شت حال یا ان اثر سبب تقرب او به خدا و رو حانیت میشود و یا اینکه با عث بعد ودوری او از جوا رحق تعا لی می گردد این امر حتی در مبا حات هم هست و هر اثری که در روح و قلب آدمی پدید

می آید به منزله قدمی است که انسان درحر کت به سوی بهشت یا دوزخ بر می دا رد 

المرا قبا ت ،ج 1،ص16،به نقل از با ده ی گلگون  

پیامبر اکرم (ص)شبها ،تا سوره حدید ،حشر، صف ،جمعه و تغا بن را نمی خواند نمی خفت.

 هنگام خوا ندن قرآن صدا یش را می کشید.

       با آوا یی زیبا قر آن می خوا ند.

1-سیدنا محمد ،ص55 

2-سنن النبی ،ص 341،

3-همان ص ،342

4-همان ص 346

پیا مبر اکرم (ص) فرمو دند :آفریدگار از تو به بنده مو منش بیش از مردی شاد میشود که در سرزمینی مر گ آور فرود آمده است تو شه اش با او ست مرد می خوا بد و هنگا می که بیدا ر می شود در می یابد (مر کب حامل تو شه اش )ر فته است به جست و جو بر می خیزد تا جایی که تشنه می شود با خو یش می گوید : به همان جا بر می گردم و می خوا بم تا مرگ مرا در یا بد سر ش را در با زویش می گذا رد تا بمیرد (به خوا ب میرود ).

وقتی بیدار می شود تو شه غذا و نو شیدنی اش را در می یابد .آفر یدگار از تو به بنده مومنش از شا دمانی چنین کسی که تو شه اش را باز یا فته است بیشتر شادمان میشود

صحیح مسلم، ج8ص92