یانورویا برهان ویا مبین ویامنیر یا رب اکفنی الشرور و آفات الدهور  اسئلک النجاه

یوم ینفخ فی الصور

مستم از عشق و خم به دوش تویی               نهمین بحر باده جوش تویی

  پسر سلسله سروش تویی                         حق تعالای هر سروش تویی

سلام ما به رخ انور امام جواد / درود ما، به تن اطهر امام جواد
سر لوحه دفتر رشاد است جواد

در جود و سخا کسی به پایش نرسد / چون مظهر جود حق جواد است، جواد

می زنم امروز در کوی توَلاّیت قدم / تا بگیری دست این افتاده را فردا جواد

امام جواد (ع)

بدان که از ديد خداوند پنهان نيستي

پس بنگر که چگونه هستي

سلام بر امام جواد(ع) که 25 سال، خورشید فضیلت را رویاند و شکوفاند و خود

فروزان تر از خورشید تابید و درخشید..

. . .

ابن الرضا به حجره غريبانه جان سپرد / او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد

مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل / از روي شوق در ره جانانه جان سپرد .
يوسف زهرا به سن نوجوانى گشته مسموم / مى‏ دهد جان در ميان حجره ‏ى در بسته مظلوم . .
.

گشته عالم، غرق ماتم / در عزاي جواد الائمه

کرده زهرا ناله برپا / در عزاي جواد الائمه

شد ز بيداد، شهر بغداد / کربلاي جواد الائمه .
در ميان حجره يا رب کيست غوغا ميکند / شکوه زير لب ز بي رحمي دنيا ميکند

همسرش از فرط شادي و شعف کف ميزند / زين عمل خود را به عالم خوار و رسوا ميکند . .

مظلوم تر از جواد، بغداد نداشت / آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت

می خواست که فریاد کند تشنه لبم / از سوز عطش، طاقت فریاد نداشت .